720
Urkunden.
19. Juli: „dobannes pptus ob. unde dantur VIII lib Irl. Uv advoeatia in iurt et 8tadeln et de swina^ve." (Oal. I.: .lobanne» de muebel ppsitus. p. m. pbr. fr. n. ob.) (p. 197.) 29. Juli: „Lmicbo subd^ac. tu. nr. ob. unde dantur lib. bl. de advoeatia de kurt, de stadeln et de 8wina^ve." (p. 223 ) 7. September: „Ilurcbardus pbr. et decanus ob. unde dan tur II. lib. eum. dimid. bl. de advoeatia de furt, et de »tadeln et de sninavve. (p. 248.) (Siebenter Bericht über das Bestehen des historischen Vereins zu Bamberg. Bamberg 1834. In demselben befindet sich ein vollstän diger Auszug aus den vorzüglichsten Calendarien des ehemaligen Fürsten thums Bamberg von Curatus Schweitzer.)
V. Henricus IV. monachis regularibus St. Petri, ecclesiae Babenbergensis, jus mercaturae, telonii et cudendae monetae in Furth reddit. Henricus divina favente clementia rex. Noverit omnium Christi fidelium tam moderna aetas, quam successura posteritas, qualiter nos, divinam foenerantes mercedem, pro felici remedio, animae divae memoriae patris nostri, proque interventu venera bilium dominorum Sigfridi Moguntinensis, Annonis Coloniensis, Gebhardi Salsburgensis, Adelberti Bremensis, Archiepiscoporum etiam Adelberonis Wurzburgensis, Eberliardi et Elenhardi Albenstadensis, Ottonis ducis Bavariae, nec non comitis Eckiberti, ali orumque fidelium nostrorum, pro fideli servitio Guntheri, sanctae Babenbergensis ecclesiae episcopi, regularibus eiusdem sanctae Babenbergensis ecclesiae, in maiori monasterio, videlicet S. Petri militantibus, ad quendam locum illorum iuris, Furth dictum, in pago Nordgove situm, in comitatu Henrici comitis, mercaturam, a beatae memoriae patre nostro aliquando a Norenberc transla tam cum theoloneo et percussura proprii numismatis, reddidimus et reconfirmavimus. Ita ut mercatores, ibidem negotiantes, fini timorum mercatorum, scilicet Ratisbonnensium, Herbipolensium, Babenbergensium iustitiis utantur. Itaqua ut hoc nostrae cle mentiae beneficium praenominates fratribus plenius liberiusque cedat in usum: volumus et regali anthoritate praecipimus, ut locus ille immunis sit, nullusque ibi iudex, comes aut vicarius eius judicium ibi faciat, absque advocato, qui praenominatis fra tribus et episcopo loci eius placuerit. Ut igitur haec nosti ae liberalitatis donatio rota semper et inconcussa permaneat, hoc
